58.2

Dotarłem na miejsce i zemdlałem gdy tylko wywozili z tej sali Olę.
Gdy się ocknęłam nade mną stała Emilka.
-Emi.... Dlaczego Ola... Ola ma...
-cicho siedź baranie i słuchaj. Ola jest na sali 21 oddział ginekologiczny.

Wstałem z kozetki i wjechałem windą na 4 piętro. Zastanawiałem się po co ja mam tam iść. Ola ma,męża,narzeczonego może. Po co ja jestem tam potrzebny? I dlaczego oddział ginekologiczny? Coś poważnego stało się że akurat tutaj?
-Pokój 10,17,19,20 o jest 21.-Biorę głęboki odddech i naciskam klamkę. po chwili zauważam Olę.
Cała była zapłakana,drżała. Podeszłem bliżej i ją przytuliłem bez większego zastanowienia.
-Moje dziecko,moja maleńka kruszynka...-wyszlochała a mi pękło serce.
-Ola? Powiedz mi o co chodzi. Proszę! -próbowałem sprawić aby na mnie spojrzała ale  nadaremno
-Kochanie, skarbie słonce...-prosiłem ale nie dawało to skutku. Postanowiłem ze pójdę porozmawiać z lekarzem bo od Oli nie dowiem się nic więcej po za tym że była w ciąży i coś się stało. Jednak gdy tylko ją puściłem z objęć i wstałem jednak nie spodziewałem się takiej reakcji Oli. Rozkleiła się jeszcze bardziej. Zaczęła krzyczeć co się stało.
-Nic nie rozumiesz,moja córka ma wadę serca,na dodatek jest wcześniakiem,może nie przeżyć kolejnego dnia.-nic nie powiedziałem tylko ją przytuliłem. To okropne! To nie może być prawda. Co Ola takiego zrobiła że los ją tak każe?
-A gdzie jest ojciec dziecka? Może go zawiadomię?- Ola wtedy lekko się uspokoiła ale to co miało nastąpić za chwilę przeszło moje oczekiwania
-Ty jesteś ojcem! Pamiętasz naszą noc gdy mnie znalazłeś? Wtedy było mi tak cudownie...magicznie... -patrzyłem na nią ze zdziwieniem
-Wtedy nie myślałam że coś takiego mi się przydarzy,uciekłam po raz kolejny... Dowiedziałam się ze jestem w ciąży...Jednak nie chciałam abyś był ze mną tylko ze względu na dziecko. Wczoraj mimo tego iż lekarze z Niemiec nie kazali mi lecieć do Polski musiałam.... Musiałam pomodlić się na grobie ojca. Dostałam skurczy tuż przed wyjściem z samolotu. Przetransportowali mnie do szpitala a potem to już wiesz...- W tym momencie wszedł lekarz,chciałem wyjść jednak Ola kazała mi zostać
-Masz prawo wiedzieć-chwyciła mnie za rękę a ja otarłem jej łzy chodź na darmo bo ciągle leciały
-Pani Olu......-zamilkł
-Przykro mi bardzo ale... pańskiej córki nie udało się uratować....-wyszedł Ola odrazu zaczęła płakać
-Ciii,wszystko się ułoży-rzekłem lecz wcale tak nie myślałem bo moje życie również rozsypało się w drobny mak......

Co będzie dalej?

To jak zawsze 10 kom i kolejne opowiadanie